Huilie huilie?

Op de website van het katholiek nieuwsblad las ik een ingezonden brief met de titel “Antichristelijke verhuftering media”. Aandachtig heb ik het gelezen, want ook mij valt het natuurlijk op dat het Christendom, God, Jezus, christenen etc. nog wel eens worden bespot. Dit vind ik uiteraard niet leuk, maar veel kan ik er niet aan doen. Het is iets waar Jezus ons al voor waarschuwde; de wereld zal Zijn volgelingen haten om Hem.

Daarom verbaas ik me over de in mijn ogen soms wat verontwaardigde houding van christenen,
zoals een beetje in de ingezonden brief. Ik verwacht niet anders dan dat we belachelijk worden gemaakt. Ik kan me daarom ook niet aan de gedachte onttrekken dat het een beetje huilie huilie doen is door sommige christenen.

Na het lezen van de brief rees echter bij mij wel de vraag: in hoeverre moeten wij als christenen dan wel reageren op kwetsende filmpjes en satire in de media? In hoeverre moeten we proberen te voorkomen dat mensen de spot drijven met het christelijke geloof? Moeten we werkelijk overal een punt van maken?

Ik denk zeker dat je best mag laten weten dat opmerkingen kwetsen. Wellicht dat het niet zo bedoeld was en niet beseft werd. Dan kan de betreffende persoon/redactie bewust maken van hoe ver hij/het de volgende keer kan gaan, wil hij/het geen christenen kwetsen.

Aan de andere kant moeten we ook wel onze andere wang toekeren en het stof van onze schoenen kunnen schudden. We moeten misschien niet overal op ingaan en tegen een stootje kunnen. Boos worden zoals, de brievenschrijver, omdat iemand specifieke kerkelijke personen beledigt in een column bijvoorbeeld, vind ik nou geen reden voor een bezwaarbrief.

Het is zeker niet zo dat ik de spotters wil verdedigen in hun beledigingen. Wel leven we nu eenmaal in een vrij land . Dat is iets waardevols. Het betekent ook dat mensen nou eenmaal de vrijheid hebben om dingen te zeggen die christenen niet willen horen. Dat mogen we mensen ook niet zomaar ontnemen. Dat leidt alleen maar tot censuur. Daar moeten we voorzichtig mee zijn. Wel is het dus goed om na te denken over hoe wel hier op te reageren. We hoeven natuurlijk niet alles zomaar over ons heen te laten komen. Als God of Jezus bespot, mag daar m.i. wel wat van worden gezegd.

Ik vraag me alleen af waar de balans zit tussen een terechte verontwaardiging die resulteert in een bezwaarschrift aan de ene kant en het keren van je andere wang en een niet reageren aan de andere kant. Wel denk ik dat het belangrijk is te blijven streven de Liefde en Barmhartigheid van God in onze reacties door te laten schijnen. Met een bereidheid tot vergeving. Dit zal niet makkelijk zijn, maar is het streven de moeite waard.