Europese Eenheid

Vandaag las ik het artikel van Thomas von der Dunk in de Volkskrant[1]. Hij schrijft: “Duitsland neemt bij monde van Merkel voor de zoveelste keer 'zijn verantwoordelijkheid', waar Italië bij monde van Berlusconi dat begrip nauwelijks lijkt te kennen: zie hier de essentie van de kloof die Europa steeds verder doormidden scheurt. We zitten in één schuitje, maar waar één met de moed der wanhoop bezig is met hozen, lijkt de ander nauwelijks te beseffen hoezeer hij de afgelopen jaren verantwoordelijk is geweest voor het groeiende lek.”

Dit sterkt mijn visie alleen maar dat we Europa niet té veel één moeten maken. 

Dubbele moraal

“Internationale kritiek op dood Kaddafi”, aldus de Volkskrant.[1] Van de hypocrisie en dubbele moraal van de internationale gemeenschap blijkt maar weer. Als jurist internationaal recht weet ik natuurlijk wel dat de waardering van en uitvoering  door overheden hevig aan economische en politieke belangen onderhevig is. Maar ik kan er nog steeds boos over worden.

Want een dergelijk bericht heb ik eerder dit jaar gemist.

Oplossingsgericht denken?

Het verbaast me dat soms oplossingen worden bedacht voor problemen, die die problemen alleen maar ondersteunen of erger kunnen maken. De werkelijke oorzaak wordt niet aangepakt.