Ouder worden. Saaier. Serieuzer. Vooral geen gekke dingen. En het
kind in je is al helemaal verdwenen. Onbewust was dit mijn verwachting bij het
volwassen worden. En had ik het even fout!
Ouder worden is helemaal geen lineair proces. Het beslaat
verschillende onderdelen van je persoonlijkheid in meer en minder mate. Waardoor
mijn leeftijd geheel afhankelijk is van de situatie.
Zo ben ik vijftien als ik bij mijn ouders ben, maar vijf als ik Bert
en Ernie op t.v. zie. Ik ben weer dertig als ik vergader over de oprichting van
een organisatie, maar voel me doorgaans meer 25. En in het gezelschap
van vrienden kan het niveau soms zwaar dalen tot het flauwe puberaal (maar wel
grappige) niveau van zestien jaar. En ben ik in de speelgoedwinkel, dan ben ik negen.
Tja, dus hoe oud ben je dan eigenlijk écht?
Hihi :D Herkenbaar ;)
BeantwoordenVerwijderen