De conceptbrief

Het was gisteren weer zo'n dag; slecht geslapen (nagenoeg niet), dus later op en planning overhoop.

Wel heb ik nu een heuse conceptbrief in elkaar geflanst voor mijn banenjacht in de advocatuur.
Aan deze jacht was ik al vorig jaar heel enthousiast begonnen, tot een stage en een heel andere soort baan langskwamen. Maar om mijn focus te verbreden, herstart ik deze jacht. 

Zo’n conceptbrief hoef ik dus maar heel weinig aan te passen. Uitzonderingen daargelaten. Dan verwacht je dat het solliciteren ineens heel snel zal gaan. Maar nee, hoor. Want je moet wel even eerst de websites bekijken, de brief voor elk kantoor aanpassen, een kantoor bellen omdat dat het er helemaal niet uitziet als een echt advocatenkantoor, (wat ook zo bleek te zijn, nadat ik van Nijmegen naar Den Haag was doorverbonden via drie personen. Aardige mensen, hoor, maar het kost wel tijd), je laptop na een uur/anderhalf uur moet uitzetten, omdat ‘ie het einde van zijn Latijn nadert, wachten tot ‘ie echt uit is (gebeurt niet altijd), gebeld worden door je moeder, één keer de concept brief dermate moeten aanpassen dat je zo weer bijna een uur verder bent (ik was moe), wachten op je trage laptop en websites van kantoren zoeken die niet meer (lijken te) bestaan. Al met al ben was ik dus weer langer bezig dan ik wilde. Maar goed, ik heb er weer een aantal brieven uitgegooid. Jeuj!